Απόψε που μαλώσαμε λιγάκι,
με πήρε το μεράκι, με πήρε το μεράκι.
Μες στην ταβέρνα έτρεξα και γίνηκα χαρμάνι,
με πήρ’ η τρέλα στο κρασί και τώρα ποιός με πιά¬νει!
Εσύ, βρε παλιοκόριτσο, με πήρες στο λαιμό σου.
Πού είσαι, μάνα μου, να ιδείς το γιό σου!
Ποτήρια, πιάτα, όλα τα ‘χω σπάσει!
Κι ο κόσμος θα χαλάσει, κι ο κόσμος θα χαλάσει
Δέκα μου μεροκάματα απόψε θα τα φάω,
όλοι γελούν μ’ εμένανε κι εγώ μ’ όλους γελάω!
Εσύ, βρε παλιοκόριτσο, με πήρες στο λαιμό σου.
Πού είσαι, μάνα μου, να ιδείς το γιό σου!
Ζημιά απόψε έπαθα μεγάλη.
Να ιδώ, πού θα με βγάλει, να ιδώ πού θα με βγά¬λει.
Μ’ έπιασε το παράπονο, τα ρούχα μου ξεσκίζω
και το πρωί θα μ’ έβρουνε στους δρόμους να γυ¬ρίζω.
Εσύ, βρε παλιοκόριτσο, με πήρες στο λαιμό σου.
Που είσαι, μάνα μου, να ιδείς το γιό σου!
Τραγούδι: Στέλιος Καζαντζίδης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1956-57.