Απ’ το φαρμάκι πιο πικρή
έγινε η ζωή μου.
Εσύ μου πήρες τη χαρά – τη χαρά
αχ! είσαι η καταστροφή μου.
Ετούτα είναι βάσανα
κι όχι τα περασμένα.
Να τα βαστάξω δεν μπορώ
κι αλίμονο σε μένα.
Τώρα γελάς και χαίρεσαι
κακούργα, δε σε μέλει
που μ’ έκανες να σέρνομαι – σέρνομαι
αχ! ο δόλιος σαν κουρέλι.
Ετούτα είναι βάσανα
κι όχι τα περασμένα.
Να τα βαστάξω δεν μπορώ
κι αλίμονο σε μένα.
Αυτό το σφάλμα το βαρύ
ποτέ δε θα μπορέσω
και ζωντανός μα και νεκρός – και νεκρός
αχ! δε θα στο συγχωρέσω.
Ετούτα είναι βάσανα
κι όχι τα περασμένα.
Να τα βαστάξω δεν μπορώ
κι αλίμονο σε μένα.
Τραγούδι Α. Ευγενικός, Νίκη Φλωρούση.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1953.