Κάθε φορά που σου μιλάω για καλό σου, ο φουκαράς,
γιατί μου τη σπας, γιατί τη σπας;
Κάθε φορά που σου ζητάω εξηγήσεις να μου δώσεις,
θα με πληγώσεις, θα με πληγώσεις.
Κι αφού ξηγιέσαι άτακτα και πονηρά κυρά μου,
σταμάτα πια να μου κολάς
κι άλλη φορά μη μου την ξανασπάς,
γιατι θα γίνει μεγάλος σαματάς!
Κι αν σε μαλώνω κάθε τόσο και σε κάνω να πονάς,
δε μ’ αγαπάς και μου τη σπας!
Κι αν δυο ποτήρια παραπάνω κοπανάω και σουρώνω,
εγώ πληρώνω, εγώ πληρώνω.
Κι αφού ξηγιέσαι άτακτα και πονηρά κυρά μου,
σταμάτα πια να μου κολάς
κι άλλη φορά μη μου την ξανασπάς,
γιατί θα γίνει μεγάλος σαματάς!
Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1978.