Πρωί-πρωί γυρίσανε τα τρεχαντήρια όλα,
μα ο Νικόλας ο ψαράς,
ο ψαράς, δε φάνηκε ακόμα
στη στεριά!
Μπρος στ’ ακρογιάλι στέκεται μια μάνα μαυροφόρα.
Είναι αυτή π’ ανησυχεί,
ανησυχεί, η μάνα του Νικόλα
του ψαρά!
Διστάζει, ποιός να της το πει, να την πληροφορήσει.
Πως ο Νικόλας πνίγηκε,
πνίγηκε, και πια δεν θα γυρίσει
στη στεριά!
Πέρασαν μήνες, πέρασαν, κι η μάνα του Νικόλα
με την ελπίδα στην καρδιά,
στην καρδιά, τον περιμένει ακόμα
στη στεριά!
Τραγούδι Προδρ. Τσαουσάκης, Μαρ Nίvου,
Βασ. Τσιτσάvnς.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε 1949