Φτώχεια που με κουρέλιασες με νύχια ματω¬μένα,
μες στα πολλά σου θύματα γράψε ακόμα ένα!
Φτώχεια κι αν έχεις θύματα,
κρύβεις ψυχές μ’ αισθήματα!
Φτωχολογιά στον πόνο σου ποτέ σου δεν δειλιάζεις!
Και τα κουρέλια που φορείς, με γέλιο τα σκεπάζεις!
Φτώχεια κι αν έχεις θύματα,
κρύβεις ψυχές μ’ αισθήματα!
Μέσα στης φτώχειας το μπαξέ είμαι κι εγώ λουλούδι,
που τρέφουμαι με δάκρυα και με πικρό τραγούδι!
Φτώχεια κι αν έχεις θύματα,
κρύβεις ψυχές μ’ αισθήματα!
Τραγούδι: Στέλλα Χασκίλ, Βασ. Τσιτσάνης, Γιαννόπουλος.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1954