Τό ‘χω ρίξει στο ξενύχτι
μια και μ’ άφησες, τρελή,
ξαναρχίζω πάλι μόνος
την παλιά μου τη ζωή.
Τι μπελάς το γυναικείο φύλο
κι ο Αδάμ την έπαθ’ απ’ το μήλο.
Πού να βρεις στο ντουνιά
μια γυναίκα με καρδιά;
Σα γάτες είναι πονηρές,
ζημιάρες και κακές.
Τις λατρεύουμε κι εκείνες
με τον πόνο μας γελούν,
σαν μπεγλέρια πια μας παίζουν,
ώσπου να μας βαρεθούν!
Τι μπελάς το γυναικείο φύλο
κι ο Αδάμ την έπαθ’ απ’ το μήλο.
Πού να βρεις στο ντουνιά
μια γυναίκα με καρδιά;
Σα γάτες είναι πονηρές,
ζημιάρες και κακές.
Τραγούδι: Μαρίκα Nίvου.
Xασαnοσέρβικο.
Hxογραφήθηκε: 1954