Σαν απόκληρος γυρίζω
στην κακούργα ξενιτιά.
Περιπλανώμενος, δυστυχισμένος,
μακριά απ’ της μάνας μου την αγκαλιά!
Κλαίνε τα πουλιά γι’ αέρα
και τα δέντρα για νερό.
Κλαίω μανούλα μου κι εγώ για σένα,
που έχω χρόνια για να σε ιδώ!
Πάρε, Χάρε, την ψυχή μου,
ησυχία για να βρω!
Αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα,
μες στη ζωή μου να μη χαρώ!
Τραγούδι: Σωτ. Mnέλλοu.
Ζεϊμπέκικο.
Hxογραφήθηκε: 1950
Επανέκδοση 1987