Περιπλανώμενη ζωή!
Περιπλανώμενο κορμί
Απ’ τις βαθιές μου τις πληγές
το αίμ’ αργοσταλάζει
και τώρα που ζητώ στοργή,
κανείς δε με κοιτάζει!
Περιπλανώμενη ζωή!
Περιπλανώμενο κορμί
Τον πόνο έχω αδερφό,
μα τον κρατώ βαθιά κρυφό!
Δεν έχω φίλους για να πω
το ντέρτι, που με καίει,
να ξαλαφρώσω την καρδιά,
που μέρα νύχτα κλαίει!
Περιπλανώμενη ζωή!
Περιπλανώμενο κορμί
Πού είσαι μάνα να με δεις,
να κλάψεις, να με λυπηθείς;
Απόκληρος μες στη ζωή
κι απ’ όλους ξεχασμένος,
να περπατώ και να πονώ
είμαι καταραμένος!
Τραγούδι: Σωτ. Μπέλλου.
Ζεϊμπέκικο
Ηχογραφήθηκε: 1954