Αφού μ’ αρέσει να γυρνώ τον κόσμο τι τον μέλει;

Τα λόγια του τα αψηφώ κι ας λέει ότι θέλει.

Εγώ μποέμικα θα ζω, κανέναν δεν πειράζω,

 δικιά μου είναι η ζωή και δεν τη λογαριάζω.

Σ’ αυτήν την ψεύτικη ζωή, που μια φορά τη ζούμε,

 δεν έχουμ’ άλλο πιο καλό, παρά να τη γλεντούμε.

Τραγούδι : Νταίζυ Σταυροπούλου         

Ζεϊμπέκικο    

Ηχογραφήθηκε : 1940

Μ’ αυτές σου τις τρελές ματιές,

Κωστάκη μου γκρινιάρη

 τσαχπίνη κι αλανιάρη,

όταν γυρνάς και με κοιτάς,

 πολύ με τυραννάς.

Μα δεν το νιώθεις πως σ’ αγαπώ;

Κωστάκη μου για σένα

 πως τα ‘χω πια χαμένα;

Γιατί να λιώνω να πονώ

να πάω να τρελαθώ;

Θα προτιμήσω θάνατο

 Κωστάκη δεν σ’ αφήνω,

το αίμα μου το χύνω.

Μαζί σου εγώ θα παντρευτώ

 θα νοικοκυρευτώ.

Κωστάκη δε σ’ αφήνω

το αίμα μου το χύνω.

Μαζί σου εγώ θα παντρευτώ

θα νοικοκυρευτώ.

Τραγούδι : Νταίζυ Σταυροπούλου Βασ. Τσιτσάνης

Χασάπικο      

Ηχογραφήθηκε : 1940

Τα λεν Παντρεμενάδικα γιατί’ έχει κοριτσάκια

 που σαν περάσεις και τα δεις σε βάζουν σε μεράκια.

Στον Βύρωνα, στη γέφυρα κι εκεί στον Άγιο Γιώργη

 είναι το νυφοπάζαρο που το ζηλεύουν όλοι.

Το πώς κι εγώ μπερδεύτηκα στο νου μου δεν το βάζω

 και παντρεμένος βρέθηκα χωρίς να καταλάβω.

Τραγούδι : Νταίζυ Σταυροπούλου Βασ. Τσιτσάνης

Ζεϊμπέκικο      

Ηχογραφήθηκε : 1940

Στα Τρίκαλα στα δυο στενά

 σκοτώθηκε ο Σαρκαφλιάς.

Τέτοιο  ντερβίσικο παιδί

 το κλάψαμε όλοι μαζί.

Δεν τον ξεχνούμε, βρε παιδιά,

 το φίλο μας το Σαρκαφλιά.

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής

Χασάπικο      

Ηχογραφήθηκε : 1940

Προχθές το βράδυ στο στενό σου είπα

να μην πιστεύεις πως ακόμα σ’ αγαπώ.

 Αγάπησα μια μοδιστρούλα ωραία,

 και μ’ αυτήν τα βραδιά πίνω και μεθώ.

Να φύγεις, δεν σε θέλω πια κοντά μου,

 ν’ ακούσω πια δεν θέλω την ψεύτρα σου μιλιά.

 Μεράκια και σκοτούρες πια δεν βάζω στην καρδιά,

να τα ξεχάσεις, πάνε τα παλιά.

Και πάλι στο τονίζω, δεν σε θέλω,

 να φύγεις αλλού παρηγοριά.

  Κουράστηκα μαζί σου να τραβιέμαι, να υποφέρω.

Να φύγεις, μάθε, δεν σε θέλω πια.

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής Βασ. Τσιτσάνης

Χασάπικο      

Ηχογραφήθηκε : 1939

Παλάτια χρυσοστόλιστα, χαρέμια με διαμάντια

 θα χτίσω και θα κάθεσαι, να σε κοιτώ στα μάτια.

Σαν άγγελος μου φαίνεσαι στο θρόνο καθισμένη,

 ζαλίζομαι σαν σε κοιτώ, μικρή μου παντρεμένη.

Ότι ζητήσεις θα το βρεις, μικρή μου παντρεμένη,

 δε θα σου λείπει τίποτα, θα ζεις ευτυχισμένη.

Θα χτίσω και θα κάθεσαι να σε κοιτώ στα μάτια,

 παλάτια χρυσοστόλιστα, χαρέμια με διαμάντια.

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής Βασ. Τσιτσάνης

Ζεϊμπέκικο    

Ηχογραφήθηκε : 1939

Με σπανιόλικες χαβάγιες

 με σαράντα ατσιγγάνες

τη ζωή μποέμικα περνώ.

Με λικέρ και με σαμπάνια

να μου φύγουν τα φαρμάκια,

αφού ξέρεις σ’ αγαπώ.

Αχ! Καλιοπάκι μου γλυκό!

Αχ, αχ! Δε με λογαριάζεις, θα χαθώ!

Μες στις μπύρες ξενυχτάω

 και τον πόνο μου ξεχνάω

για τα πείσματα σου τα τρελά.

 Προσπαθώ να λησμονήσω,

στο κρασάκι να μεθύσω,

να ξεχάσω, φως μου, τα παλιά.

Αχ! Καλιοπάκι μου γλυκό!

Αχ,αχ! Για τα σένα, φως μου, θα χαθώ!

Για θυμήσου τα βραδάκια,

Στης Αθήνας τα σοκάκια

Τη ζωή μας πως περνούσαμε.

Ήταν όλα μαγεμένα,

στην αγάπη μας σβησμένα

πάντα ξένοιαστοι γυρνούσαμε

Αχ! Καλιοπάκι μου γλυκό!

Αχ,αχ! Μ’ έχεις κάνει, φως μου, σαν τρελό!

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής Βασ. Τσιτσάνης

Χασάπικο      

Ηχογραφήθηκε : 1938

Μεγάλο πόνο μου ‘βαλες και μέρα νύχτα λιώνω,

 μηχανικά με μπέρδεψες, κλαίω και μαραζώνω.

Τα τόσα σου χαρίσματα τραγούδια τα ‘χω κάνει

 και νόμιζα πως γρήγορα θα βάζαμε στεφάνι.

Καθημερνώς μου το ‘λεγες πιστά πως μ’ αγαπούσες,

τα βράδια και τις Κυριακές με άλλονε γλεντούσες.

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής Βασ. Τσιτσάνης

Χασάπικο      

Ηχογραφήθηκε : 1938

Οι στίχοι είναι στο όνομα του Στρ. Παγιουμτζή

Στη Καλαμπάκα μια βραδιά

 θα πάω να μεθύσω,

γιατί με κάποια τρελή ξανθιά έχω σεβντά,

 θέλω να της μιλήσω.

Στους βράχους στα Μετέωρα

 τα δροσερά βραδάκια

 το ραντεβού θα δίνουμε

 θ’ αλλάζουμε φιλάκια.

Πολλά τραγούδια θα σου πω,

 γιατί πολύ μ’ αρέσεις.

 Καλαμπακιώτισσα μικρή, τρελή ξανθιά,

 πρέπει να με προσέξεις.

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής Βασ. Τσιτσάνης

Ζεϊμπέκικο    

Ηχογραφήθηκε : 1938 β εξάμηνο ή 1939

Μες στον καθρέφτη ταχτικά το πρόσωπο κοιτάζεις,

 απελπισμένη βρίσκεσαι, δεν ξέρεις τι να κάνεις.

Την ομορφιά σου έχασες, φτιασίδια όσα κι αν βάζεις.

 Εγέρασες και δεν μπορείς τη νιότη να ξανάβρεις.

Μικρή – μικρή που ήσουνα τρελή, ξελογιασμένη,

μας έβριζες, μας έδιωχνες με την καρδιά καμένη.

Σε όσες δεν το σκέπτονται, ας βάλουν στο μυαλό τους

 τα νιάτα έχουν γεράματα κι ας κλαίνε το χαμό τους.

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής Βασ. Τσιτσάνης

Ζεϊμπέκικο    

Ηχογραφήθηκε : 1938