Κουράστηκα για να σε αποκτήσω

αρχόντισσα μου, μάγισσα τρελή!

Σαν θαλασσοδαρμένος μες στο κύμα,

παρηγοριά ζητούσα, ο δόλιος, στη ζωή.

Πόσες καρδούλες έχουν  μαραζώσει

και ξέχασαν για πάντα τη ζωή!

Μπροστά στ’ αρχοντικά σου τα στολίδια,

σκλαβώθηκαν για σένα ξένοι και ρωμιοί.

Αρχόντισσα τα μαγικά σου μάτια

τα ζήλεψα, τα έκλαψα πολύ!

Φανταστικά σκεπτόμουνα παλάτια,

Μα εσύ με γέμισες μαρτύρια στη ζωή!

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής Στελ. Περπινιάδης

Χασάπικο 

Ηχογραφήθηκε : 1938

Μια Κυριακή σε γνώρισα, καθόσουν σ’ ένα πάγκο

και, στοίχημα, στην τσέπη σου δεν είχες ένα φράγκο!

Θυμάσαι κείνον τον καιρό φιλιά και καρδιοχτύπια.

Μαζί με την αγάπη σου πόσα φαρμάκια ήπια!

Τώρα σε βλέπω κι έρχεσαι απ’ τη γωνιά του δρόμου

Και σκιζετ’ η καρδούλα μου και χάνω το μυαλό μου

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής Στελ. Περπινιάδης

Χασάπικο 

Ηχογραφήθηκε : 1938

Επανέκδοση 1992 με τον Μαν. Μητσιά και τη Βούλα Γκίκα

Μποέμισσα ξανθιά, γαλανομάτα,

γοήσα αφράτη, ζηλευτή,

μ’ άναψες καημούς πολύ μεγάλους!

Είναι μαρτύριο για μένα η ζωή.

Ένας μαγνήτης είναι η ματιά σου,

ζαλίζει, ξεμυαλίζει σαν κοιτάς.

Μα εμένα, χρόνια τώρα, βασανίζεις,

Με κοροϊδεύεις κι όλο λες πως μ’ αγαπάς!

Μες στην καρδιά χρυσό παλάτι σ’ έχω,

σκλάβο μ’ έκανες, τι θα γίνω;

Μποέμισσα στο λέω, δεν αντέχω,

τα γαλανά σου μάτια πάντα λαχταρώ!

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής   Στελ. Περπινιάδης

Χασάπικο 

Ηχογραφήθηκε : 1938

Μη μου πληγώνεις σαν και πρώτα την καρδιά,

τρικαλινή τσαχπίνα, όμορφη γλυκιά!

Ξέρεις για σένα έχω εγώ κρυφό καημό,

μη με παιδεύεις αφοί τόσο σ’ αγαπώ!

Είμαι παιδάκι μάλαμα και ζηλευτό,

μες  στην Ελλάδα τ’ όνομα μου ξακουστό.

Τρικαλινή τσαχπίνα γύρνα στα παλιά,

τα περασμένα ξέχασε παντοτινά.

Μ’ αρνήθηκες και τώρα πια δεν με κοιτάς,

καταλαβαίνω πως για άλλοτε πονάς,

μα εγώ εσένα θ’ αγαπώ παντοτινά,

Τρικαλινή τσαχπίνα σκέψου το καλά.

Τραγούδι : Στελ. Περπινιάδης  , Στ. Χρυσίνης

Χασαποσέρβικο 

Ηχογραφήθηκε : 1938

Μια βραδιά στο Μόντε Κάρλο πήγα να παρευρεθώ,

μες, στους άσους της ρολίνας να τους συναγωνιστώ.

Βλέπω χίλιες παριζιάνες κοπελίτσες πεταχτές,

όλες  όμορφες, γεμάτες, ζηλεμένης, κουνιστές!

Ζηλεμένο Μόντε Κάρλο που μαγεύεις το ντουνιά,

ξακουστό είναι τ’ όνομά σου με την τόση ομορφιά!

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής  Στελ. Περπινιάδης 

Χασάπικο 

Ηχογραφήθηκε : 1938

Μου ορκιζόσουν κι έλεγες πιστά πως μ’ αγαπούσες,

μα συ’ σουν ψεύτρα στην καρδιά για μένα δεν πονούσες.

Ποτές μου δε φαντάστηκα ότι με απαιτούσες.

Τώρα μ’ αφήνεις μοναχό στους δρόμους να γυρίζω,

σ’ αυτό τον κόσμο δυστυχής μοναχός μου να ζήσω,

δίχως καμιά παρηγοριά, ώσπου να ξεψυχήσω.

Έτσι μου ήτανε γραφτό σαν όνειρο να σβήσει,

η μόνη μου αγάπη μου χωρίς πια να γυρίσει

και μόνο άσβεστες φωτιές να’ χω σ’ αυτή τη ζήση.

Τραγούδι : Στελ. Περπινιάδης  , Βασ. Τσιτσάνης (;)

Χασάπικο 

Ηχογραφήθηκε : 1938

Θα’ ρθω μια γλυκιά βραδιά, μια χιονισμένη νύχτα,

στο  παραθύρι σου κοντά με χίλια καρδιοχτύπια!

Θα παίζω και θα τραγουδώ, μέχρι να σε ξυπνήσω,

να φύγει ο πόνος της καρδιάς, τη φλόγα μου να σβήσω!

Εγώ για την αγάπη σου και για την ομορφιά σου,

θε να βαφτίσω ένα παιδί να βγάλω τ’ όνομα σου!

Θα’ ρθω μια γλυκιά βραδιά, μια χιονισμένη νύχτα,

μες στο σκοτάδι το βαθύ του ύπνου σου τυλίχτρα,

όπου διαβάτης δεν γυρνά στο παραθύρι δίπλα.

Τραγούδι : Στρ. Παγιουμτζής

Ζεϊμπέκικο

Ηχογραφήθηκε : 1938

Μέσα στο γλέντι του χορού κι ένα τρελό μεθύσι,

εσύ, το τρελοκόριτσο, πικρά μ’ έχεις φιλήσει!

Επίστεψα τα λόγια σου, τα χάδια, τα φιλιά σου,

σ’ εσέ, το τρελοκόριτσο, την πονηρή καρδιά σου!

Και υποφέρω και πονώ κι αρνήθηκα τον κόσμο,

για σε το τρελοκόριτσο, για σένανε και μόνο!

Τραγούδι : Απ.  Χατζηχρήστος , Βασ. Τσιτσάνης

Χασάπικο

Ηχογραφήθηκε : 1938

Ξενιτεμένος κι έρημος στην ξενιτιά γυρίζω,

τις πίκρες και τα βάσανα μπροστά μου αντικρίζω!

Πόσες φορές, βρε μάνα μου, θυμήθηκα εσένα,

απ’ τα πολλά τα βάσανα, που τράβηξα στα ξένα!

Για να ξεχάσω, μάνα μου, πίνω το κατοστάρι,

το δευτερώνω ύστερα και το τριτώνω πάλι!

Είναι καημός, μανούλα μου, είναι μεγάλος πόνος,

εγώ μέσα στην ξενιτιά να την περνάω μόνος!

Τραγούδι : Απ.  Χατζηχρήστος , Βασ. Τσιτσάνης

Ζεϊμπέκικο

Ηχογραφήθηκε : Σε δύο εκτελέσεις 1938 η πρώτη και 1940 η δεύτερη

Ξελογιάστρα είναι τ’ όνομα σου,

ζαλίζει, ραΐζει

τη δόλια μου καρδιά!

Το ξερα πως δεν θα μ’ αγαπούσες,

γι’ αυτό σου το’ πα από την πρώτη βραδιά,

τα χάδια, τα φιλιά που μου σκορπούσες,

για μένα ήταν ψευτιά!

Δε σου το ζητώ να μ’ αγαπήσεις,

να φύγεις, να μ’ αφήσεις,

για χάρη στο ζητώ!

Θυμάσαι που μου είπες κάποιο βράδυ,

μου είπες, όποιος αγαπά αληθινά,

το κρύβει στης καρδιάς το φυλλοκάρδι,

πονά, μα δε μιλά!

Τραγούδι : Δημ. Περδικόπουλος

Βαλσάκι  

Ηχογραφήθηκε : 1938