Σε λαχτάρησα, αργιλέ μου,
να σε πιω μες στο ντεκέ μου!
Μα ντεκές πια δεν υπάρχει,
πω πω πω τι έχω πάθει!

Τώρα, αργιλέ μου,
έφυγες απ’ το ντεκέ μου.
Κι απ’ την καταφρόνια,
μπήκες στα σαλόνια!

Σένα είχα, αργιλέ μου,
πρώτο μάγκα στο ντεκέ μου!
Και σου κάναν υποκλίσεις
και ο μάγκας κι ο ντερβίσης!

Τώρα, αργιλέ μου,
έφυγες απ’ το ντεκέ μου.
Κι απ’ την καταφρόνια,
μπήκες στα σαλόνια!

Μόλις έπεφτε η νύχτα
μπλόκα, τσίλιες, καρδιοχτύπια!
Ταχτικά σ’ απολογία
μας καλούσ’ η αστυνομία!

Τώρα, αργιλέ μου,
έφυγες απ’ το ντεκέ μου.
Κι απ’ την καταφρόνια,
μπήκες στα σαλόνια!

Οι ντεκέδες ήταν όλοι
πέντε, κι έξω από την πόλη!
Πέντε τάληρα η τσίκα
στη σειρά κι η πιτσιρίκα!

Τώρα, αργιλέ μου,
έφυγες απ’ το ντεκέ μου.
Κι απ’ την καταφρόνια,
μπήκες στα σαλόνια!

Τώρα γράμματα-κορώνα
η ζωή με τη βελόνα!
Τ α σκληρά στη γκαρσονιέρα
με το θάνατο παρέα!

Τώρα, αργιλέ μου,
έφυγες απ’ το ντεκέ μου.
Κι απ’ την καταφρόνια,
μπήκες στα σαλόνια
!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1983.

Με καλέσαν ένα βράδυ
κάτι φίλοι να ξεχάσω.
‘Ήταν η καρδιά μου μαύρη,
άντε, κι ήθελα να μαστουριάσω!

Απόψε μπάφιασ’ ο ντεκές.
Χαρά που έχει ο αργιλές!
Γύρω-γύρω βόλτα φέρνει
άντε, και το λογισμό μου παίρνει!

Δυο κορίτσια απ’ τα καινούρια
φτάσανε κι αυτά χαρμάνια,
στο τσαρδί μας κάναν γιούργια,
άντε, και μας πνίξαν τα ντουμάνια!

Απόψε μπάφιασ’ ο ντεκές.
Χαρά που έχει ο αργιλές!
Γύρω-γύρω βόλτα φέρνει,
άντε, και το λογισμό μου παίρνει!

‘Ηρθ’ η ώρα να σαλτάρω
και τη γκόμενα να πάρω,
να προλάβω τα κουτούκια,
άντε, να τα σπάσω στα μπουζούκια!

Απόψε μπάφιασ’ ο ντεκές.
Χαρά που έχει ο αργιλές!
Γύρω-γύρω βόλτα φέρνει,
άντε, και το λογισμό μου παίρνει!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης, Καίτη Γκρέϋ.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1983.

Ω! πριγκιπομαστούρηδες
κι αλητοβασιλιάδες!
Ανάψτε τους λουλάδες
να μαστουριάσουμε μαζί!

Κι απάνω στα ντουζένια μου,
να πάω με την έννια μου
μέχρι τη Γιοκοχάμα!
Να κάνω χαρακίρι
με μια ασημένια κάμα!
Ω! πριγκιπομαστούρηδες!

Ω! πριγκιπομαστούρηδες
κι αλητοβασιλιάδες!
Γουστάρω μπαγλαμάδες
και τσιγαράκι γεμιστό!

Και μέσα στο ντεκέ
της ψεύτρας της ζωής μας,
οπού δεν έχει μπέσα,
να πιω και να γινώ
μια αλητοπριγκιπέσσα!
Ω! πριγκιπομαστούρηδες!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάvης, Ελένη Γεράνη,
Mήvα Δερλίκου.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1983.

Σαν χριστιανός κι ορθόδοξος σ’ αυτή την κοι¬νωνία,
εβάλθηκα, βρε μάγκες μου, να κάνω λιτανεία.

Εμάζεψα τα σέα μου κι ένα κομμάτι μαύρο
και ξεκινώ, βρε μάγκες μου, να πάω στον Άγιο Μάμο!

Ανάμεσα στην εκκλησιά στις στρόγγυλες καμάρες,
ανάψαμε το ναργιλέ, σαν να τανε λαμπάδες!

Να σου και ο Αρχάγγελος με μια μεγάλη φούρια,
απ’ τα ντουμάνια τα πολλά τον έπιασε η μαστούρα!

Μου λέει: «Άκου, Χριστιανέ, δεν είναι αμαρτία,
που μπήκες μες στην εκκλησιά, να κάνεις λιτανεία»!

Μα ξάφνου ένας καλόγηρος μου λέει: «Τράβα πίσω,
γιατι κι εγώ έχω σειρά καμιά για να ρουφήξω»!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1983.

Σου το ‘πα δεν σε θέλω πια,
γιατι ξηγιέσαι σαν σουπιά!
Κι όλο το ρίχνεις στην τρελή
και με διπλώνεις πονηρή!

Σε μένα τώρα δεν κολλάς,
πάλι τις φάπες σου θα φας!
Στο ‘πα να κάτσεις φρόνιμα,
δεν ξαναπιάνω γκόμενα!

Με φοβερίζεις και μου λες,
πως δεν φοβάσαι μαχαιριές.
Το κεφαλάκι σου θα φας,
με τα μυαλά που κυβερνάς!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης, Ελένη Γεράνη.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1980.

Δυο δρόμοι τη χωρίζουνε την κοινωνία τούτη
και φέρνουν μαύρη συμφορά η φτώχεια και τα πλούτη!

Της κοινωνίας η διαφορά
φέρνει στον κόσμο μεγάλη συμφορά!

Έχει η ζωή γυρίσματα, έχει και μονοπάτια.
Γκρεμίζουν φτωχοκάλυβα και χτίζουνε παλάτια!

Της κοινωνίας η διαφορά
φέρνει στον κόσμο μεγάλη συμφορά!

Τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε

Το βαπόρι απ’ την Περσία
πιάστηκε στην Κορινθία.
Τόνοι έντεκα γεμάτο
με χασίσι μυρωδάτο!

Τώρα κλαίν’ όλα τ’ αλάνια,
που θα μείνουνε χαρμάνια!

Βρε κουρνάζε μου, τελώνη,
τη ζημιά, ποιός την πληρώνει;
Και σ’ αυτή την ιστορία
μπήκαν τα λιμεναρχεία!

Τώρα κλαίν’ όλα τ’ αλάνια,
που θα μείνουνε χαρμάνια!

‘Ήταν προμελετημένη
καρφωτή και λαδωμένη!
Δυο μεμέτια, τα καημένα,
μες στο κόλπο ήταν μπλεγμένα!

Τώρα κλαίν’ όλα τ’ αλάνια,
που θα μείνουνε χαρμάνια!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάvης, Λιζέτα Νικολάου.
Ζεϊμπέκικο.
Hxογραφήθηκε: 1980.

Πω πω Ζημιά που πάθαμε
και με Δημοκρατία!
Να φάμε τέτοιο μάντρωμα
και τέρμα το ξεφάντωμα,
τέρμα και στην πρωία!

Βρε, πώς μαντρωθήκαμε
και σε νταλκάδες μπήκαμε;

Και πώς ν’ αλλάξουμε σκοπό
απ’ το ‘να βράδυ στ’ άλλο;
Αθήνα μου ξενύχτισσα
και στη ζωή αλήτισσα,
πες μου, πώς θα τη βγάλω;

Βρε, πώς μαντρωθήκαμε
και σε νταλκάδες μπήκαμε;

Κι αυτοί που λεν τα καύσιμα
πως είναι η αιτία,
το μέτρο τούτο το σκληρό
είναι λιγάκι πονηρό,
είναι και αδικία!

Βρε, πώς μαντρωθήκαμε
και σε νταλκάδες μπήκαμε;

Είναι βραχνάς το μάντρωμα,
που μπήκε στην καρδιά μας!
Μα πώς να γίνει, δηλαδή,
αφού μια ολόκληρη ζωή
η νύχτα είναι δικιά μας;

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάvης.
Ζεϊμπέκικο.
Hxογραφήθηκε: 1979

Είναι η νύχτα όμορφη
κι ασήμι το φεγγάρι!
Μια κι έχω πλάι τη μικρή,
που ήρθε ζούλα να με βρει,
για μια τσαρκίτσα πάρε μας στη βάρκα σου
στη βάρκα σου βαρκάρη!

Εδίψασε για έρωτα
και ήρθε να γουστάρει!
Γι’ αυτό αν δεις να τη φιλώ,
σφύρα και κάνε τον τρελό.
Και άσε μας ν’ αλλάξουμε πολλά φιλιά
πολλά φιλιά βαρκάρη!

Είναι η νύχτα όμορφη,
μαγεία το φεγγάρι!
Το ν’ αγαπάς δεν είν’ ντροπή
κι αν θέλεις πιάσε το κουπί.
Για μια τσαρκίτσα πάρε μας στη βάρκα σου
στη βάρκα σου βαρκάρη!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης.
Χασαποσέρβικο.
Ηχογραφήθηκε: 1978.

Μοντέρνες και μαγκίτισσες,
οι πριγκιποαλήτισσες
οι Αθηναίϊσσες τα βράδυα τρέχουν,
να βρουν ρεμπέτικη γωνιά.
Κι όλα τα δίνουν για μια γλυκιά πενιά!

Κι αφού καθίσουν και τα πιούν
και στα μεράκια τους να μπουν,
θα διατάξουνε ένα φίνο ζεμπεκάκι
Να το χορέψουνε τρελά,
που θα τρομάξει ακόμα κι η μαγκιά!

Και μια ζωή ξενύχτηδες,
του κόσμου οι καψούρηδες,
τα πιο καλά παιδιά μες στην παρέα
κι αυτοί έχουν ντέρτια στην καρδιά,
για μια γυναίκα που τους πήρε τα μυαλά!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1978.