Ρίξε την καρδιά σου στο γιαλό,
τους όρκους ρίξε στο ποτάμι!
Τ α χρόνια πήγανε χαράμι,
μα φτάνει, τράβα στο καλό!

Ρίξε ένα δάκρυ στο γιαλό,
όλα είν’ όνειρο και ψέμα.
Πληρώνουμε με της καρδιάς το αίμα!
Χαλάλι, τράβα στο καλό!

Μα φτάνει, τράβα στο καλό!

Τραγούδι: Δήμητρα Γαλάνη.
Μπαλάντα.
Ηχογραφήθηκε: 1975.
Στίχοι Κ. Βίρβου.

Μα εγώ δεν ζω γονατιστός,
είμαι της γερακίνας γιος!
Τι κι αν μ’ ανοίγουνε πληγές;
Εγώ αντέχω τις φωτιές!
Μάνα, μη λυπάσαι, μάνα μη με κλαις!

Ούτε στρώμα να πλαγιάσω,
ούτε φως για να διαβάσω
το γλυκό σου γράμμα, ωχ! μανούλα μου!
Καλοκαίρι κι είναι κρύο,
ένα μέτρο επί δύο
είναι το κελί μου, ωχ! μανούλα μου!

Μα εγώ δεν ζω γονατιστός,
είμαι της γερακίνας γιος!
Τι κι αν μ’ ανοίγουνε πληγές;
Εγώ αντέχω τις φωτιές!
Μάνα, μη λυπάσαι, μάνα, μη με κλαις!

‘Ένα ρούχο ματωμένο
στρώνω για να ξαποσταίνω
στο υγρό τσιμέντο, ωχ! μανούλα μου!
Στο κελί το διπλανό μου
φέραν κάποιον αδερφό μου,
Πόσα θα τραβήξει, ωχ! μανούλα μου!

Μα εγώ δεν ζω γονατιστός,
είμαι της γερακίνας γιος!
Τι κι αν μ’ ανοίγουνε πληγές;
Εγώ αντέχω τις φωτιές!
Μάνα, μη λυπάσαι, μάνα, μη με κλαις!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάvης, Λιζέτα Νικολάου.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1975.
Στίχοι Κ Βίρβου.

Πάλι στο νου μου σ’ έφερα κι ό,τι κι αν πω είναι ψέμα,
Χώρια από σένα, βάσανο, στάζ’ η καρδιά μου αίμα!

Άσπρα μούρα, μαύρα μούρα
είσαι μια γλυκιά μουρμούρα!

Τρέξε κοντά μου, να χαρείς, να με παρηγορήσεις,
Εσύ για μένα έκανες ωραίες εξηγήσεις!

Άσπρα μούρα, μαύρα μούρα
είσαι μια γλυκιά μουρμούρα!

Τι κι αν σκληρά με πλήγωνες με τα φερσίματά σου
‘Ήταν πολλά κι αμέτρητα τα προτερήματά σου!

Άσπρα μούρα, μαύρα μούρα
είσαι μια γλυκιά μουρμούρα!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης, Χαρούλα Λαμπράκη.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1973

Τον Γιάννη μας τον ζήλεψε και τού ‘στησε καρτέρι
ένα πρωί στο Πέραμα του Χάρου το μαχαίρι!

Τώρα σε κλαιν’ οι Τζιτζιφιές
πού’ έριχνες τις γλυκιές πενιές!
Κι οι μάγκες όλοι του ντουνιά
σε κλαιν’ απαρηγόρητα!
Γιάννη, με τη χρυσή καρδιά.

Τους μάγκες όλους γλένταγες κι αυτοί σε αγαπάνε
και στ’ όνομά σου, Γιάννη μου, τα πίνουν και τα σπάνε!

Τώρα σε κλαίν’ οι Τζιτζιφιές
πού’ έριχνες τις γλυκιές πενιές!
Κι οι μάγκες όλοι του ντουνιά
σε κλαίν’ απαρηγόρητα!
Γιάννη με τη χρυσή καρδιά!

Στον κάτω κόσμο εκεί που πας, στ’ ανήλια κυπαρίσσια,
ρίξε δυο-τρεις γλυκιές πενιές, ν’ ακούσουν τα ντερβίσια
και το χορό ν’ αρχίσουνε τα πιο όμορφα κορίτσια!

Τώρα σε κλαιν οι Τζιτζιφιές
πού’ έριχνες τις γλυκιές πενιές!
Κι οι μάγκες όλοι του ντουνιά
σε κλαιν’ απαρηγόρητα!
Γιάννη, με τη χρυσή καρδιά!

Τραγούδι: Βασίλης Τσιτσάνης.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1972.

Στην απάνω πάνω σκάλα της ζωής,
πρέπει να ‘ρθεις, αν γουστάρεις να με βρεις.
Ξέφυγ’ από τη μιζέρια
κι έφτασα ψηλά στ’ αστέρια!
Τα ‘μαθες και με γυρεύεις τάχα να μου πεις.

Κάποια φορά κι έναν καιρό τρελά σε αγαπούσα,
μα εσύ μαζί μου γέλαγες κι άδικα ξενυχτούσα!
Στην απάνω πάνω σκάλα της ζωής
πρέπει να ‘ρθεις, αν γουστάρεις να με βρεις.

Δεν καταδεχόσουν τότε να με δεις,
γιατι ήμουν ντεμοντέ κι όλο ταπίς.
Τ ώρα πια σενιαρισμένος
και μοντέρνος και φτιαγμένος
φαίνεται ότι σου κάνω κι ήρθες να με βρεις.

Κάποια φορά κι έναν καιρό τρελά σε αγαπούσα,
μα εσύ μαζί μου γέλαγες κι άδικα ξενυχτούσα!
Στην απάνω πάνω σκάλα της ζωής
πρέπει να ‘ρθεις, αν γουστάρεις να με βρεις.

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης, Χαρούλα Λαμπράκη.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1971

Ο μάγκας κάνει δυο δουλειές
για να οικονομήσει
και τη γυναίκα π’ αγαπά
όμορφα να την περπατά
σ’ ανατολή και δύση!

Γελάει κι ας πικραίνεται
με τα καμώματά της!
‘Έτυχε να ‘ναι θύμα της
κι ακολουθεί το βήμα της!

Ο μάγκας κάνει δυο δουλειές
για να ‘ναι ματσωμένος!
Μα κατά βάθος, βρε παιδιά,
η τύχη του τον κυνηγά
κι είναι ρεσταρισμένος!

Γελάει κι ας πικραίνεται
με τα καμώματά της!
‘Έτυχε να ‘ναι θύμα της
κι ακολουθεί το βήμα της!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης, Χαρούλα Λαμπράκη.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1971

Κάντε μου τη χάρη και φέρτε μου να πιω,
απόψε που πονώ, απόψε που πονώ.
‘Έχω στην καρδιά μου μια φλόγα, μια φωτιά,
ετούτη τη βραδιά, ετούτη τη βραδιά!

Φύγ’ από μένα, τρελή γυναίκα,
φύγ’ από μένα κι όπου θες αλλού να πας!
Κι όταν θα σμίξεις μ’ αυτόν που θ’ αγαπήσεις,
τότε θα μάθεις στ’ αλήθεια ν’ αγαπάς!

Κάντε μου τη χάρη και φέρτε μου να πιω,
απόψε που πονώ, απόψε που πονώ.
‘Έχω στην καρδιά μου μια φλόγα, μια φωτιά,
ετούτη τη βραδιά, ετούτη τη βραδιά!

Δεν μπορούσα άλλο να την ανεχτώ,
να πάει στο καλό, να μην την ξαναδώ.
Εγώ να τη λατρεύω κι αυτή να με κερνά
φαρμάκι κι απονιά, φαρμάκι κι απονιά!

Φύγ’ από μένα, τρελή γυναίκα,
φύγ’ από μένα κι όπου θες αλλού να πας!
Κι όταν θα σμίξεις μ’ αυτόν που θ’ αγαπήσεις,
τότε θα μάθεις στ’ αλήθεια ν’ αγαπάς!

Κάντε μου τη χάρη και φέρτε μου να πιω,
απόψε που πονώ, απόψε που πονώ.
‘Έχω στην καρδιά μου μια φλόγα, μια φωτιά,
ετούτη τη βραδιά, ετούτη τη βραδιά!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης, Χαρούλα Λαμπράκη.
Χασάπικο.
Ηχογραφήθηκε: 1968

Απόψε στις ακρογιαλιές
αντιλαλούν διπλοπενιές!
‘Έλα κοντά μας, φίλε, να τα πιείς
κι απ’ τα ωραία μας να τρελαθείς!

‘Έλα να νιώσεις, πώς είν’ η ζωή
κι όλα τα ωραία μέχρι το πρωί!

Κάτσε και γλέντησε μ’ εμάς,
σεκλέτια διώχνει ο μπαγλαμάς!
ΚΙ αν έχεις πόνο μέσα στην καρδιά,
θα τον ξεχάσεις με μια διπλοπενιά!

‘Έλα να νιώσεις, πώς είν’ η ζωή
κι όλα τα ωραία μέχρι το πρωί!

Κι εσένανε βρε γόησσα,
εγώ σε παρηγόρησα.
ΚΙ αν είμαι, τώρα, ρέστος και ταπί,
μ’ ένα φιλί παρηγόρα με κι εσύ!

‘Έλα να νιώσεις, πώς είν’ η ζωή
Κι όλα τα ωραία μέχρι το πρωί!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάvης, Χαρούλα Λαμπράκη.
Χασαποσέρβικο.
Ηχογραφήθηκε: 1968

Δεν είναι όνειρο η ζωή, δεν είναι πανηγύρι
Απόψε που χωρίζουμε, είναι πικρό ποτήρι!

Τώρα τα Βήματα με πάν’ στη φτωχογειτονιά μας,
στο σπίτι πού ‘ταν μάρτυρας στα τόσα βάσανά μας!

Δεν είναι πόνος να πονεί, μαχαίρι να πληγώνει,
είναι φωτιά ο χωρισμός, σε καίει και σε λιώνει!

Τώρα τα βήματα με πάν’ στη φτωχογειτονιά μας,
στο σπίτι πού ‘ταν μάρτυρας στα τόσα βάσανά μας!

Τραγούδι: Βίκυ Μοσχολιού.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1968

Βαριά σεκλέτια έχω απόψε
και η καρδιά μου είναι κλειστή.
Βλέπω να φεύγει απ’ τη ζωή μου,
εκείνη πού ‘χα ερωτευτεί!

Με παράσυρε το ρέμα,
μάνα μου, δεν είναι ψέμα,
καίγομαι γι’ αυτήν και λιώνω,
την αγαπώ!

Με τραβούν τα βήματά της,
η κακούργα η ομορφιά της
κι αν μου φύγει κάποια μέρα,
θα τρελαθώ!

Στον ύπνο μέσα φεύγ’ η καρδιά μου,
τη βλέπω μ’ άλλον να μ’ απατά.
Και με τρομάζουν τα όνειρά μου,
αν βγουν στο τέλος αληθινά!

Με παράσυρε το ρέμα,
μάνα μου, δεν είναι ψέμα,
καίγομαι γι’ αυτήν και λιώνω,
την αγαπώ!

Με τραβούν τα βήματά της,
η κακούργα η ομορφιά της
κι αν μου φύγει κάποια μέρα,
θα τρελαθώ!

Τραγούδι: Βασ. Τσιτσάνης, Χαρούλα Λαμπράκη.
Ζεϊμπέκικο.
Ηχογραφήθηκε: 1968